Get Adobe Flash player
Pakiet onkologiczny
Pacjent, u którego podejrzewa się chorobę nowotworową, musi być jak najszybciej zdiagnozowany. Jeśli podejrzenie zostanie potwierdzone, chory musi niezwłocznie rozpocząć leczenie.

Lekarz podstawowej opieki zdrowotnej
Podstawowa diagnostyka i szybka decyzja

  • Pacjent, który odczuwa dolegliwości, zgłasza się do swojego lekarza podstawowej opieki zdrowotnej. Ten wykonuje badanie podmiotowe i przedmiotowe, a jeśli to konieczne, kieruje na inne badania – znajdujące się w jego koszyku świadczeń gwarantowanych. Na podstawie wyników podejmuje dalsze decyzje, także o tym, czy konieczna jest wizyta pacjenta u lekarza specjalisty.
  •  Jeśli lekarz podstawowej opieki zdrowotnej na podstawie wykonanych badań uzna, że skierowanie pacjenta do specjalisty jest konieczne, wydaje kartę diagnostyki i leczenia onkologicznego, tzw. DiLO.
  •  Karta jest własnością pacjenta, zastępuje skierowanie i dokumentuje cały proces diagnostyki i leczenia.

Lekarz specjalista
Potwierdzenie nowotworu i określenie jego stadium

  •  Lekarz specjalista podejmuje decyzję o potrzebie skierowania pacjenta na diagnostykę wstępną, celem potwierdzenia lub wykluczenia nowotworu, a jeśli to konieczne – na diagnostykę pogłębioną, aby określić typ wykrytego nowotworu i stopień jego zaawansowania.
  •  Diagnostyka wstępna służy potwierdzeniu lub wykluczeniu nowotworu, postawieniu diagnozy.
  •  Diagnostyka pogłębiona ma na celu określenie typu wykrytego nowotworu, stopnia zaawansowania, oraz liczby i miejsc ewentualnych przerzutów.
  •  Łączny czas na wykonanie diagnostyki wstępnej i pogłębionej, uwzględniający dodatkowy tydzień na przemieszczenie się pacjenta wraz z dokumentacją medyczną pomiędzy podmiotami udzielającymi świadczeń, nie powinien przekraczać 9 tygodni.
  •  Do realizacji pakietu włączono prawie wszystkie zakresy ambulatoryjnej opieki specjalistycznej, ale nie wszystkie poradnie specjalistyczne, mające umowę z NFZ, realizują również pakiet onkologiczny.

Sieć diagnostyczno-terapeutyczna
Kompleksowa opieka i skoordynowane leczenie
Lekarz specjalista kieruje pacjenta ze zdiagnozowanym nowotworem na tzw. konsylium, właściwe dla danego umiejscowienia nowotworu. Wybór miejsca leczenia należy do pacjenta.

  • Konsylium, w którego skład wchodzi onkolog kliniczny, radioterapeuta, chirurg i radiolog, a w którym może uczestniczyć także psycholog, pielęgniarka bądź inny pracownik medyczny, decyduje o sposobie i harmonogramie leczenia oraz wybiera osobę nadzorującą, tzw. koordynatora.
  • Koordynator nie musi być lekarzem, ale jest uczestnikiem konsylium. Towarzyszy pacjentowi aż do zakończenia leczenia. Roepromazperdu . Zadaniem koordynatora jest wsparcie informacyjne, administracyjne i organizacyjne, w tym pomoc w komunikacji między pacjentem, a zespołem terapeutycznym.
  • Czas na zebranie się konsylium i rozpoczęcie leczenia nie powinien przekroczyć 2 tygodni od dnia zgłoszenia się pacjenta do szpitala.
  • Pacjent jest objęty w szpitalu kompleksowym leczeniem, co oznacza, że szpital musi mu zapewnić (w tym w ramach współpracy z innymi świadczeniodawcami) wszystkie niezbędne świadczenia.

Monitoring po zakończeniu leczenia
Program stałej opieki

  • Po zakończeniu leczenia koordynator przekazuje pacjenta (wraz z dokumentacją oraz zaleceniami) pod opiekę specjalisty. Jeśli wyniki badań nie wykazują pogorszenia stanu zdrowia, pacjent – z programem stałej opieki długofalowej – kierowany jest do lekarza podstawowej opieki zdrowotnej, który staje się ponownie lekarzem prowadzącym.